Tijdens de Conferentie ´De Oude Riet in het Westerkwartier – De potentie van een beekdal’ konden belangstellenden ideeën uitwisselen over de toekomst van dit beekdal. Zo vertelde Ernstjan Cornelius daar over de ontwikkelingen in het Zuidelijk Westerkwartier
Op de website Langs de oevers van de Oude Riet Schreef Joost Eskes dit verslag van het congres.
De schouders eronder, de haam om de nek:
Met zo’n 65 actieve deelnemers was de Netwerkconferentie van het Platform Oude Riet op vrijdag 22 april ’22 meer dan geslaagd. Onder leiding van middagvoorzitter Myra Eeken-Hermans begon de bijeenkomst in Hotel Aduard met een mooi lied over het beekdal, geschreven door Tineke Algra. Folkspul en Katmarfolk verzorgden de muzikale omlijsting.
Wethouder Bert Nederveen wil de kar wel trekken en krijgt de haam op zijn schouders. Op de achtergrond middagvoorzitter Myra Eeken-Hermans
Hoogtepunt was de belofte van wethouder Bert Nederveen (CU) dat hij de schouders eronder wilde zetten. Die toezegging wist Nico Boele, boswachter bij Staatsbosbeheer, hem te ontlokken. Want, zei Boele, een ‘kret’ is een tweetal bomen waartussen een trekpaard staat. Daarom wil ik vandaag iemand in het Kret zetten, de haam omdoen en de kar laten trekken. Wie durft?’ Nederveen liet zich gewillig de haam om leggen (zie foto). Het was een prachtig resultaat van deze geanimeerde middag.
De ‘wandelboekschrijver en landschapsgenieter’ Fokko Bosker feliciteerde de zaal met de mooie Marumerlage. Hoe beleeft een tweevoeter een dal? Te voet verloopt de kennismaking ‘intiemer en zijn nuances gedetailleerder, wie wandelt staat vaker stil van verwondering en verbazing; tijdens een wandeling zijn er altijd momenten van gelukzaligheid, vanwege de lichtval op het land, plotse associaties, de intense kleur van de velden (…) of de kruidige geur van vers gemaaid gras. Wandelen is ook het beste medicijn tegen zwaarmoedigheid’. Citaat uit ‘Groningen voor lanterfanters’, 2010
Willem Foorthuis, lector duurzame coöperatief ondernemen van de Hanzehogeschool Groningen, koos voor een andere invalshoek. Foorthuis pleitte ervoor het project Oude riet niet als een leuk project voor toerisme of zelfs recreatie te zien, maar vooral als cruciale opgave voor de klimaattransitie. Spanning met de huidige beleving van het landschap en bedrijfsvoering voor ondernemers is dan niet te vermijden, maar een goed vormgegeven toekomst biedt ook perspectief. De urgentie is er, de veenoxidatie is een tikkende tijdbom. Net als Boele pleitte hij voor daadkracht: ‘dat kan in de Oude Riet want we spreken elkaar al vele jaren, maar het moet niet bij praten blijven. Transformeer van praatgroepen naar platform en van platform naar een echte uitvoering. Gebruik daarbij het model van de Gebiedscoöperatie Westerkwartier, namelijk de innovatiewerkplaats! Daarmee haal je veel kennis van buiten in huis, gericht op je eigen agenda’.
Overleg in diverse gespreksrondes
Nico Boele van Staatsbosbeheer merkte op dat de partijen in het Westerkwartier de goede gewoonte hebben een ‘vorkje met elkaar te prikken, zonder mes op tafel’.
Maar Nico zei ook ongeduldig te zijn, want samenwerking moet ook wat opleveren. Hij bracht verder in kaart welke natuurwaarden er in het gebied van de Oude Riet zoal te vinden waren.
Ernstjan Cornelius, projectleider en secretaris van de gebiedscommissie Zuidelijk Westerkwartier, liet zien wat er de afgelopen jaren allemaal gebeurd was. Op een drietal locaties had Prolander, de uitvoeringsorganisatie in dienst van Provincie en Waterschap Noorderzijlvest ingrepen in het landschap verricht ten behoeve van waterberging, -veiligheid en -kwaliteit, natuurontwikkeling en -behoud en andere doelen. Dat alles in afstemming met omwonenden en integraal, dus zoveel mogelijk gelijktijdig. Voor de onderdelen toerisme en recreatie was dat niet gelukt en werd alsnog werk gemaakt. Cornelius kondigde aan dat er zowel bij de Driepolders als bij Bakkerom uitkijktorens en wandelpaden komen om het landschap te beleven. De komende jaren richt Prolander zich op het Dwarsdiep/Oude Riet gebied. Hier kan vanaf 2024 de feitelijke herinrichting beginnen.
Kaartje: Acht uitkijktorens langs rivier de Oude Riet
Joost Eskes, historicus en betrokken bij het Platform Oude Riet, presenteerde voorstellen om een vijftal nieuwe uitkijktorens langs de Oude Riet te bouwen die het samen mogelijk maken om het beekdallandschap bekender, zichtbaarder en/of voorstelbaarder te maken. Elk van die torens zou dan niet alleen het verhaal van het rivierdal kunnen aanbieden, maar ook kunnen informeren over de geschiedenis van de streek en/of mensen uit die omgeving en daarnaast verwijzen naar horeca, musea en andere bezienswaardigheden. Zo bieden deze uitkijktorens uitzicht op het landschap en inzicht in het ‘verhaal van het Westerkwartier’.
Behalve deze inleiders voerden ook de wethouders Hielke Westra en Bert Nederveen het woord. In een viertal iets te grote gespreksgroepen wisselden de ruim zestig deelnemers daarna met elkaar ideeën uit. Zou het niet verstandig zijn om voortaan om alleen nog van ‘Oude Riet’ te spreken en al die verwarrende alternatieve namen (Oude Diep, Dwarsdiep etc…) maar te vergeten? Eh, nee, dat voorstel viel niet bij iedereen goed. Het schattig kleine flesje Rietwater dat na afloop werd uitgedeeld door onder andere Koos Vos, een van de initiatiefnemers voor dit congres, viel gelukkig wel in de smaak.
